In februari 2022 werd ik benaderd door een (lichtelijk overstuur) baasje.
Ze stonden op het punt om op vakantie te gaan en hun kat Sam werd ineens erg ziek.

Sam is een straatschoffie die de buurt onveilig maakt. 
Helaas kwam Sam na zijn dagelijkse uitstapje 's-avonds niet meer thuis. Een storm raasde over het land en Sam kwam de dag erna weer thuis aangelopen. 
De baasjes van Sam hadden gelijk in de gaten dat het niet goed ging met hem en zijn naar de dierenarts gegaan. 
Sam heeft 3 dagen bij de dierenarts in de opname aan het infuus gelegen en na meerdere bloedonderzoeken was er helaas nog geen diagnose gesteld. 
Omdat Sam wel interesse toonde in eten maar het niet zelfstandig wilde doorslikken werd er gedacht aan een keelontsteking. 
Na 3 dagen mocht Sam zijn koffertje weer inpakken om naar huis te gaan en kreeg hij een pillendoosje en een boodschappentas vol met dwangvoeding mee. 

Omdat Sam bij thuiskomst ook niet zelfstandig wilde eten, zaten de baasjes er sterk over na te denken om de vakantie af te zeggen tot ze ineens mijn website tegen kwamen!
Na goed overleg hebben we besloten dat ik gedurende hun vakantie voor Sam (en de andere kat Sjakie) zou zorgen.
Mochten er toch verslechteringen plaats vinden bij Sam, zou ik dit tijdig laten weten zodat ze naar huis konden komen.

Zoals afgesproken zou ik Sam 2x daags (dwang)voeren, zijn medicatie geven en natuurlijk een hele hoop liefde!

De eerste dagen vond Sam mijn bezoek maar een rare gewaarwording.
Dat "mens" wat zomaar komt binnenlopen, hem vol stopt met voer en medicatie, en erna nog probeert hem liefde te geven terwijl hij eigenlijk alleen maar naar buiten wilde. 
Tijdens het akoestische gemiauw voor de deur maakte ik de kattenbakken schoon en gaf ik Sjakie ook de nodige aandacht. 
Als Sam het gemiauw voor de deur had opgegeven, kwam ook hij de nodige kopjes geven en accepteerde hij de liefdevolle aandacht.

Eens in de 3 dagen moest Sam een eetlust opwekkend pilletje krijgen. Een pil die enorm vies is en zonder te proeven het liefst rechtstreeks in de keel gestopt moet worden.
Bij het proeven van deze vieze pil worden katten enorm misselijk en dit risico wilde ik niet lopen, ik besloot dus om mijn partner mee te nemen zodat hij Sam kan vasthouden.

Bij binnenkomst sprak Sam al snel de mening uit dat hij voorkeur had voor een Kattenman en geen Kattenvrouw. 
Vol enthousiasme at hij wat brokjes uit de hand van mijn partner en konden we zonder enige strubbelingen de pil goed ingeven. 
Dolblij dat ik was dat Sam eindelijk zelfstandig iets ging eten, heb ik de baasjes hier gelijk over ingelicht. De dagen die daarop volgde ging Sam steeds meer eten en hoefde ik ook steeds minder te (dwang)voeren. 
Tot uiteindelijk Sam weer volledig zelfstandig ging eten. 
De grootte stoere kater die hij was kwam langzaamaan weer terug en het einde van de vakantie kwam in zicht. 

Bij thuiskomst waren de baasjes dan ook enorm blij dat Sam weer helemaal de oude was en weer lekker naar buiten kon.